“Ik ben voorbij de schaamte en het taboe,” kakelt ene Frouke Vermeulen, 31, hoogopgeleid, in de Telegraaf Vrouw. Dat kunnen we wel zeggen ja: de vrouw heeft het voor elkaar gekregen om zes maanden lang op kosten van de maatschappij te parasiteren in ziekteverlof vanwege een zogenaamde ‘bore-out‘: door monotoon werk dusdanig verveeld raken, dat je niets anders meer kan dan huilen en apathisch in een stoel vegeteren.
Waar een burn-out kan komen door te hoge werkdruk, is de oorzaak van bore-out juist intellectueel weinig uitdagend werk. De werknemer die met het slome werk zit opgescheept, is kennelijk niet in staat om een andere baan te zoeken of om geestelijke uitdaging en bevrediging te halen uit een hobby, en dus is het in Nederland anno 2016 gerechtvaardigd om hetzelfde werk te blijven doen, de hele week te huilen en uiteindelijk dus misbruik te maken van de ziektewet.
Aangezien met deze verzonnen aandoening kennelijk aandacht van landelijke media en gratis geld te verkrijgen valt, voorzie ik een epidemie van bore-out. Uiteraard vooral onder goed opgeleide, mondige vrouwtjes van rond de dertig, die zijn doorgaans het meest vatbaar voor modeziekten. Hun leventjes op orde qua huisje-boompje-beestje, het besef dat een Groots en Meeslepend leven er niet echt meer in zit, paar kinderen wat toch wel druk druk druk is, en dan die genadeloze confrontatie met je eigen leegte en onvermogen tot geestelijk-intellectuele regeneratie.
Is ook kut, meid.
Dan dus een modeziekte waar ze na maanden ploeteren en janken (op onze kosten) sterker uitkomen en een coachingbedrijfje beginnen waarin ze zichzelf als voorbeeld gebruiken. Let er maar eens op, op de sites van coachvrouwtjes staat altijd zo’n soort voorgeschiedenis.
En dan is er nu de bore-out. Tegenover de legioenen thuiszorgmedewerkers, school- en crechejuffen, fabrieksarbeidsters, boerinnen, conductrices, verpleegsters en noem de heldinnen met zware, laagbetaalde en nuttige beroepen maar op, moesten bore-out‘patiënten’ zich de ogen uit de kop schamen. Dat dit exemplaar zegt voorbij de schaamte en het taboe te zijn, ik mag lijen dat zij de uitzondering blijft, maar te vrezen valt van niet want deze maakt dus haar winkel van deze onzin-aandoening. En reken maar dat vrouwen hier in trappen.
Saaie baan? Je bent geen slachtoffer, laat staan patiënt. Zoek een andere job, of neem een hobby. Muts.
